Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

a retiring

  • 1 dēcessor

        dēcessor ōris, m    [decedo], a retiring officer, predecessor, C., Ta.
    * * *

    Latin-English dictionary > dēcessor

  • 2 receptus

    1.
    rĕceptus, a, um, Part. and P. a., v. recipio.
    2.
    rĕceptus, ūs, m. [recipio].
    I.
    A drawing back (very rare).
    A.
    Lit.:

    spiritus... in receptu difficilis,

    hard to recover, Quint. 11, 3, 32, § 53. —
    B.
    Trop., a retraction, recantation:

    receptus nimis pertinacis sententiae,

    Liv. 4, 57, 4. —
    II.
    Milit. t. t., a drawing or falling back, a retiring, retreat (very freq. in prose and poetry):

    ut expeditum ad suos receptum habeant,

    Caes. B. G. 4, 33; so,

    habere receptum ad aliquem,

    id. ib. 6, 9;

    and simply receptus habere,

    id. B. C. 1, 59; Planc. ap. Cic. Fam. 10, 11, 2; Liv. 27, 27; 44, 39 al.:

    cum receptus primis non esset,

    id. 28, 23; 40, 32:

    dare receptum alicui,

    Caes. B. C. 1, 46; 1, 82 fin.;

    and simply receptus dare,

    id. ib. 2, 30 fin.:

    Caesar receptui cani jussit,

    id. B. G. 7, 47; cf.:

    receptui signum audire,

    Cic. Phil. 13, 7, 15:

    signum dare receptui,

    Liv. 4, 31, 3:

    Caesar receptui suorum timens,

    Caes. B. C. 3, 46; 3, 69:

    receptui sibi consulebant,

    id. ib. 3, 11, §

    4: haud facili inde receptu,

    Liv. 29, 7: ne receptum amittam, Pompon. ap. Cic. Att. 8, 12, C, 2 et saep.: canere receptui a miseriis contemplandis, to give the signal for leaving off, etc., Cic. Tusc. 3, 15, 33. — In plur.:

    (bucina) cecinit jussos inflata receptus,

    Ov. M. 1, 340:

    cane, Musa, receptus,

    leave off, id. Tr. 4, 9, 31; and in the signif., place of retreat, refuge:

    tuti recessus,

    Verg. A. 11, 527:

    perdices surculis receptus suos vestiunt,

    nests, Sol. 7 fin. (cf. receptaculum, II. fin.).—
    2.
    Transf., a going back, retreating:

    receptus et recursus maris,

    i. e. the ebb and flow, Eum. Paneg. Const. 6 fin.
    B.
    Trop., a retiring, falling back, retreat:

    receptui canente receptu,

    Cic. Phil. 12, 3, 8; cf. Quint. 12, 11, 4:

    receptus ad Caesaris gratiam atque amicitiam,

    Caes. B. C. 1, 1:

    receptum ad poenitendum habere,

    Liv. 42, 13:

    ad expertam clementiam,

    id. 3, 2:

    a malis consiliis receptum,

    id. 28, 25; Col. 6. 23, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > receptus

  • 3 cōnsulāris

        cōnsulāris e, adj.    [consul], of a consul, consular: aetas, of eligibility (the 43d year): comitia, for the choice of consul: officium: fasces, L.: lictor, H.: legatus, Ta.: res, worthy of a consul, L.: provinciae, assigned to retiring consuls, Cs. — Of consular rank, who has been consul: homo: vir.— As subst, an ex-consul, one of consular rank, C.; an imperial legate, Ta.
    * * *
    consularis, consulare ADJ
    consular, of/proper to a consul; of consular rank; proposed/governed by consul

    Latin-English dictionary > cōnsulāris

  • 4 dēmissus

        dēmissus adj. with comp.    [P. of demitto].— Of places, lowered, sunken, low-lying, low: loca, Cs. — Drooping, falling, hanging down, low: Demissis umeris esse, T.: labia, T.: si demissior ibis, fly too low, O.: demisso capite: demisso voltu. S.: demisso crine, O.: Dido voltum demissa, V.— Fig., downcast, dejected, dispirited, low: animus: demissā voce loqui, V.: nihilo demissiore animo, L.: videsne illum demissum? — Lowly, humble, unassuming, shy, retiring: multum demissus homo, H.: sit apud vos demissis hominibus perfugium.—Of style, modest, reserved: orator ornamentis demissior.— Humble, poor: qui demissi in obscuro vitam habent, S.
    * * *
    demissa -um, demissior -or -us, demississimus -a -um ADJ
    low/low-lying; of low altitude; keeping low (people); slanting/hanging/let down; lowly/degraded/abject; downhearted/low/downcast/dejected/discouraged/desponden

    Latin-English dictionary > dēmissus

  • 5 dēsidia

        dēsidia ae, f    [deses], a sitting idle, idleness, inactivity, sloth: ab industriā ad desidiam avocari: pro labore desidia, S.: latrocinia desidiae minuendae causā fieri, Cs.: improba Siren, H.: invisa primo desidia postremo amatur, Ta.: (vobis sunt) desidiae cordi, V.
    * * *
    idleness, slackness; inactivity; remaining in place; leisure; indolence, sloth; ebbing; subsiding; (process of); retiring (L+S)

    Latin-English dictionary > dēsidia

  • 6 dī-lābor

        dī-lābor lapsus, ī, dep.,    to fall asunder, go to pieces, melt away, dissolve: glacies dilapsa: nix, L.: Volcanus (i. e. ignis), H.: Fibrenus, et divisus aequaliter rapideque dilapsus, flowing apart: ungula in quinos dilapsa unguīs, divided, O.: (Proteus) in aquas dilapsus abibit, melting, V.: dilabente aestu, retiring, Ta. — To move apart, flee, escape, scatter, disperse: exercitus dilabitur, S.: intellegebat (copias) dilapsuras, N.: ab signis, L.: vigiles e stationibus dilapsi, L.: in sua quemque dilabi tecta, L.—To fall to pieces, decay, tumble: (aedes) vetustate dilapsa, L.: cadavera tabo, V.: corpora foeda, O.: fax in cineres, H.—Fig., to go to decay, go to ruin, perish, be lost: male parta male dilabuntur, light come, light go, poët. ap. C.: ne omnia dilabantur, si unum aliquod effugerit: divitiae, S.: vectigalia publica negligentiā dilabebantur, L.: de meā memoriā, vanish: dilapso tempore, in the lapse of time, S.

    Latin-English dictionary > dī-lābor

  • 7 laudātiō

        laudātiō ōnis, f    [laudo], a praising, praise, commendation, eulogy, panegyric, encomium: tua, eulogy from you: laudationes eorum, qui sunt ab Homero laudati.—In a court, a favorable testimony, eulogy: gravissima: falsa.— A funeral oration, eulogy: est in manibus laudatio, quam cum legimus, etc.: mortuorum: matronarum, L. — A laudatory address (from a province to the Roman Senate, in praise of a retiring governor).
    * * *
    commendation, praising; eulogy

    Latin-English dictionary > laudātiō

  • 8 receptus

        receptus ūs, m    [re-+CAP-], a taking back, retraction, recantation: nimis pertinacis sententiae, L.—Of troops, a falling back, retiring, retreat, way of retreat: expeditum ad suos receptum habere, Cs.: ut nec receptum a tergo circumvenit haberent, L.: cum receptus primis non esset, L.: ut in Siciliam receptus daretur, Cs.: haud facili inde receptu, retreat being difficult, L.—In phrases with cano or signum: Caesar receptui cani iussit, to sound a retreat, Cs.: signum dare receptui, signal for retreat, L.—Fig., a retreat, withdrawal, way of escape: receptum ad poenitendum habere, L.: a malis consiliis, L.—In phrases with cano or signum: revocante et receptui canente senatu, i. e. directing him to stop hostilities: a miseriis contemplandis canere receptui, to give the signal for leaving off, etc.: (bucina) cecinit iussos inflata receptūs, O.: cane, Musa, receptūs, i. e. cease, O.— A refuge, place of shelter: habere ad Caesaris amicitiam receptum, Cs.: ad expertam clementiam, L.
    * * *

    Latin-English dictionary > receptus

  • 9 recessus

        recessus ūs, m    [re-+CAD-], a going back, receding, retiring, retreat, departure: a pestiferis (rebus): ut luna accessu et recessu suo solis lumen accipiat: recessum primis ultimi non dabant, i. e. means of retreat, Cs.— A remote place, retired spot, nook, corner, retreat, recess: mihi solitudo et recessus provincia est: non recessus ipse defendit, our remote position, Ta.: auctumno tecta ac recessum circumspicere, L.: spelunca vasto submota recessu, in a deep recess, V.: Luminis exigui prope templa, inner chamber, O.: Phrygiae recessūs omnīs peragrasti, L.: pulchri, inner rooms, O.—Fig., a withdrawal: tum accessus a te ad causam fati, tum recessus, advance<*> and retreats: habere in dicendo umbram aliquam et recessum, shade and background: in animis hominum sunt recessūs.
    * * *
    retreat; recess

    Latin-English dictionary > recessus

  • 10 rudiarius

    retired gladiator; (one who has received his rudis/wooden sword on retiring)

    Latin-English dictionary > rudiarius

  • 11 concessio

    concessĭo, ōnis, f. [concedo, I. B. 3.], an allowing, granting, conceding, permission, leave (rare, but in good prose).
    I.
    In gen.:

    agrorum,

    Cic. Agr. 3, 3, 11; Tac. A. 3, 73: praemiorum, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 3:

    concessio, ut peculiare aliquid in fundo pascere liceat,

    Varr. R. R. 1, 17, 7:

    vestra,

    Cic. Att. 3, 24, 1:

    competitorum,

    id. Tog. Cand. Fragm. 5 (8, 5, p. 21 B. and K.).—
    B.
    A yielding, retiring:

    legis,

    Tert. adv. Marc. 5, 13.—
    II.
    Esp., in rhet., a figure of speech, concession: cum aliquid etiam iniquum videmur causae fiduciā pati, * Quint. 9, 2, 51.—
    2.
    Jurid. t. t., a plea of confession and excuse or mitigation:

    concessio est, per quam non factum ipsum probatur ab reo, sed ut ignoscatur, id petitur,

    Cic. Inv. 2, 31, 94; 1, 11, 15; Auct. Her. 1, 14, 24.

    Lewis & Short latin dictionary > concessio

  • 12 decessor

    dēcessor, ōris, m. [decedo, no. I. B. 2], one who retires from a province he has governed; hence, with reference to his successor, a retiring officer (rare): successori decessor invidit, Cic. Scaur. Fragm. § 33, p. 187 ed. Beier; so Tac. Agr. 7; Dig. 1, 16, 4, § 4.—
    II.
    In gen., a predecessor in office (late Lat.), August. in Psal. 43, 16 al.

    Lewis & Short latin dictionary > decessor

  • 13 demitto

    dē-mitto, mīsi, missum, 3, v. a., to send down; to drop; to let, sink, or bring down; to cause to hang or fall down; to lower, put down, let fall (freq. and class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    picis e caelo demissum flumen,

    Lucr. 6, 257; cf.:

    caelo imbrem,

    Verg. G. 1, 23:

    caelo ancilia,

    Liv. 5, 54 et saep.:

    barbam malis,

    Lucr. 5, 673:

    latum clavum pectore,

    Hor. S. 1, 6, 28; cf.:

    monilia pectoribus,

    Verg. A. 7, 278:

    laenam ex humeris,

    id. ib. 4, 263: Maia genitum demittit ab alto, Verg. A. 1, 297; cf.:

    ab aethere currum, Ov M. 7, 219: e muro sporta,

    Sall. Hist. 2, 53:

    aliquem in sporta per murum,

    Vulg. 2 Cor. 11, 33:

    taleam (sc. in terram),

    to put into the ground, plant, Cato R. R. 45, 2;

    arbores altius,

    Plin. 17, 11, 16, § 81:

    puteum alte in solido,

    i. e. to sink deep, Verg. G. 2, 231:

    triginta pedes in terram turrium fundamenta,

    Curt. 5, 1, 31:

    arbusta certo demittunt tempore florem,

    Lucr. 5, 670:

    demisit nardini amphoram cellarius (i. e. deprompsit),

    Plaut. Mil. 3, 2, 12:

    fasces,

    Cic. Rep. 2, 31; cf. id. ib. 1, 40:

    cibos (sc. in alvum),

    Quint. 10, 1, 19; cf. Ov. M. 8, 835.—Naut. t. t., to lower, demittere antennas, Sall. Hist. 4, 41 Dietsch.;

    Auct. B. Alex. 45, 2: cornua (i.e. antennas),

    Ov. M. 11, 482; cf.:

    effugit hibernas demissa antenna procellas,

    id. Tr. 3, 4, 9:

    arma, classem, socios Rheno,

    Tac. A. 1, 45 fin.; cf.: farinam doliis secundā aquā Volturni fluminis, Frontin. Strat. 3, 14, 2;

    and pecora secundā aquā,

    id. ib. 3, 14, 4:

    manum artifices demitti infra pectus vetant,

    Quint. 11, 3, 112; cf.

    brachia,

    id. 2, 13, 9:

    frontem (opp. attolli),

    id. 11, 3, 78:

    supercilia (opp. allevari), ib. § 79: aures,

    Hor. Od. 2, 13, 34; cf.

    auriculas,

    id. S. 1, 9, 20:

    caput,

    Ov. M. 10, 192:

    crinem,

    id. ib. 6, 289:

    demisso capite,

    Vulg. Job 32, 6 al.:

    aliquos per funem,

    Verg. A. 2, 262; Hor. A. P. 461:

    vestem,

    id. S. 1, 2, 95; cf.

    tunicam,

    id. ib. 25:

    stolam,

    id. ib. 99 et saep.; often in a violent manner, to cast down, to cast, throw, thrust, plunge, drive, etc.:

    equum in flumen,

    Cic. Div. 1, 33, 73; cf.:

    equos a campo in cavam viam,

    Liv. 23, 47:

    aliquem in carcerem,

    Liv. 34, 44 fin.; cf. Sall. C. 55, 4:

    aliquem ad imos Manes,

    Verg. A. 12, 884:

    hostem in ovilia,

    Hor. Od. 4, 4, 10:

    gladium in jugulum,

    Plaut. Merc. 3, 4, 28; cf.:

    ferrum in ilia,

    Ov. M. 4, 119:

    sublicas in terram,

    Caes. B. G. 3, 49, 4; cf.:

    huc stipites,

    id. ib. 7, 73, 3 and 6:

    huc caementa,

    Hor. Od. 3, 1, 35:

    nummum in loculos,

    to put, id. Ep. 2, 1, 175:

    calculum atrum in urnam,

    Ov. M. 15, 44:

    milia sex nummum in arcam nummariam,

    Nov. Com. v. 108 Rib.: caput ad fornicem Fabii, to bow, stoop, Crassus ap. Cic. de Or. 2, 66, 267: tunicam ad talos, Varr. ap. Non. 286, 19; cf. Cic. Clu. 40, 111; Quint. 5, 13, 39 et saep.:

    quove velim magis fessas demittere naves,

    Verg. A. 5, 29; cf.:

    navem secundo amni Scodam,

    Liv. 44, 31.— Poet. with dat.:

    corpora Stygiae nocti tormentis,

    Ov. M. 3, 695; cf.:

    aliquem neci,

    Verg. A. 2, 85:

    aliquem Orco,

    id. ib. 2, 398; Hor. Od. 1, 28, 11:

    aliquem umbris,

    Sil. 11, 142:

    ferrum jugulo,

    Ov. H. 14, 5:

    ferrum lacubus,

    id. M. 12, 278:

    offa demittitur faucibus boum,

    Plin. 27, 11, 76, § 101.—
    b.
    Se, or in the pass. form with middle signif., to let one's self down, stoop, descend:

    (venti vortex) ubi se in terras demisit,

    Lucr. 6, 446:

    se inguinibus tenus in aquam calidam,

    Cels. 1, 3:

    se ad aurem alicujus,

    Cic. Verr. 2, 2, 30; cf.:

    cum se demittit ob assem,

    Hor. Ep. 1, 16, 64:

    concava vallis erat, qua se demittere rivi Assuerant,

    Ov. M. 8, 334 al.:

    nonullae (matres familias) de muris per manus demissae,

    Caes. B. G. 7, 47, 6.— Prov.: demitti de caelo, or simply caelo, to be sent down from heaven, i. e. to be of celestial origin, Liv. 10, 8, 10; Quint. 1, 6, 16.—
    B.
    Esp., milit. t. t.
    1.
    To send, bring, or lead down soldiers into a lower place:

    in loca plana agmen demittunt,

    Liv. 9, 27; cf.:

    agmen in vallem infimam,

    id. 7, 34:

    equites Numidas in inferiorem campum,

    id. 27, 18:

    agmen in Thessaliam,

    id. 32, 13; 38, 2: exercitum in planitiem, Frontin. Strat. 1, 2, 7 al.; and without in:

    agmen,

    Liv. 9, 2:

    levem armaturam,

    id. 22, 28 al.:

    cum se major pars agminis in magnam convallem demisisset,

    had descended, Caes. B. G. 5, 32 fin.;

    so with se,

    id. ib. 6, 40, 6; 7, 28, 2; id. B. C. 1, 79, 4; Cic. Fam. 15, 4, 4 al.—
    2.
    Arma demittere, in making a military salute: armis demissis salutationem more militari faciunt, with grounded arms, Auct. B. Afr. 85, 6. —
    II.
    Trop., to cast down, let sink, etc.:

    demisere oculos omnes gemitumque dedere,

    Ov. M. 15, 612; cf.:

    vultu demisso,

    Vulg. Isa. 49, 23:

    demissis in terram oculis,

    Liv. 9, 38, 13;

    also in sleep: cadit inscia clavo Dextera, demittitque oculos,

    Val. Fl. 3, 41:

    vultum,

    Val. Max. 8, 14, 5; Curt. 6, 32, 1:

    vultum animumque metu,

    Ov. M. 7, 133; cf.

    vultus,

    id. ib. 10, 367; Liv. 2, 58. hoc in pectus tuum demitte, impress this deeply on your mind, Sall. J. 102 fin.; cf.:

    eas voces in pectora animosque,

    Liv. 34, 50; and:

    dolor hoc altius demissus, quo minus profiteri licet,

    Just. 8, 5, 11: cum in eum casum me fortuna demisisset, ut, etc., had reduced, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 2:

    dignitatem in discrimen,

    Liv. 3, 35:

    vim dicendi ad unum auditorem (opp. supra modum sermonis attolli),

    Quint. 1, 2, 31; to engage in, enter upon, embark in, meddle with:

    me penitus in causam,

    Cic. Att. 7, 12, 3; cf.:

    me in res turbulentissimas,

    id. Fam. 9, 1, 2: cogita ne te eo demittas, unde, etc., Cael. ap. Cic. Fam. 8, 16 fin.:

    se in comparationem,

    Suet. Rhet. 6:

    se in adulationem,

    to descend to, Tac. A. 15, 73:

    se usque ad servilem patientiam,

    id. ib. 14, 26:

    se ad minora illa,

    Quint. 1 prooem. § 5: re in secunda tollere animos et in mala demittere, to let it sink, i. e. to be disheartened, Lucil. ap. Non. 286, 7; cf.:

    si vicerint, efferunt se laetitia: victi debilitantur animosque demittunt,

    Cic. Fin. 5, 15, 42; so,

    animos (with contrahere),

    id. Tusc. 4, 6 fin.; and:

    animum (with contrahere),

    id. Q. Fr. 1, 1, § 4:

    mentes,

    Verg. A. 12, 609 (desperant, sicut e contra sperantes aliquid erigunt mentes, Serv.); and with abl.:

    ne se admodum animo demitterent,

    Caes. B. G. 7, 29.—In geom., t. t., to let fall a line, Vitr. 3, 5, 5.—Hence, dēmissus, a, um, P. a., brought down, lowered.
    A.
    Lit.
    1.
    Of localities, sunken, low-lying, low (cf. dejectus, P. a., no. I.):

    campestribus ac demissis locis,

    Caes. B. G. 7, 72, 3; cf.:

    loca demissa ac palustria,

    id. B. C. 3, 49, 5.—
    2.
    Of other things, drooping, falling, hanging down:

    demissis umeris esse,

    Ter. Eun. 2, 3, 22 Ruhnk.:

    tremulus, labiis demissis,

    with flabby lips, id. ib. 2, 3, 44:

    demisso capite discedere,

    Cic. Clu. 21, 58; cf.:

    tristes, capite demisso,

    Caes. B. G. 1, 32:

    demisso vultu,

    with downcast looks, Sall. C. 31, 7.— Poet. in Gr. constr.:

    Dido vultum demissa,

    Verg. A. 1, 561.—Also deep:

    demissa vulnera,

    Sen. Ep. 67 fin.
    B.
    Trop.
    1.
    Downcast, dejected, dispirited, low (freq.):

    erigebat animum jam demissum,

    Cic. Clu. 21, 58:

    esse fracto animo et demisso,

    id. Fam. 1, 9, 16:

    (homines) animo demisso atque humili,

    id. Font. 11; cf. id. Tusc. 2, 21:

    demisso animo fuit,

    Sall. J. 98 al.:

    demissa voce loqui,

    Verg. A. 3, 320.—In the comp.:

    nihilo demissiore animo causa ipse pro se dicta,

    Liv. 4, 44.— Transf. to the person:

    quis P. Sullam nisi moerentem, demissum afflictumque vidit?

    Cic. Sull. 26 fin.:

    videsne illum demissum?

    id. Mur. 21, 45; Quint. 1, 3, 10 al.— Comp.:

    orator in ornamentis et verborum et sententiarum demissior,

    Cic. Or. 24, 81.—
    2.
    Lowly, humble, unassuming, shy, retiring (opp. elatus, lofty, proud):

    ea omnia, quae proborum, demissorum, non acrium sunt, valde benevolentiam conciliant,

    Cic. de Or. 2, 43, 182; cf.:

    multum demissus homo,

    Hor. S. 1, 3, 57:

    sit apud vos modestiae locus, sit demissis hominibus perfugium, sit auxilium pudori,

    Cic. Mur. 40, 87.—
    3.
    Rarely of external condition, humble, poor:

    qui demissi in obscuro vitam habent (opp. qui magno imperio praediti in excelso aetatem habent),

    Sall. C. 51, 12.—
    4.
    Poet., and in Tacitus, of genealogical descent, descended, derived, sprung:

    ab alto Demissum genus Aenea,

    Hor. S. 2, 5, 63; so Verg. G. 3, 35: id. A. 1, 288; Stat. Th. 2, 613; Tac. A. 12, 58.— Sup. does not occur. — Adv.: dēmisse.
    1.
    Lit., low:

    hic alte, demissius ille volabat,

    Ov. Tr. 3, 4, 23.—
    2.
    Trop., humbly, modestly, abjectly, meanly:

    non est ausus elate et ample loqui, cum humiliter demisseque sentiret,

    Cic. Tusc. 5, 9, 24:

    suppliciter demisseque respondere,

    id. Fl. 10, 21:

    se tueri,

    id. Att. 2, 18, 3.— Sup.: haec quam potest demississime atque subjectissime exponit, * Caes. B. C. 1, 84 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > demitto

  • 14 desidia

    1.
    dēsĭdĭa, ae, f. [desideo], a sitting long, remaining in a place.
    I.
    Prop. (rare), Prop. 1, 15, 6.—
    II.
    A sitting idle, idleness, inactivity, slothfulness (class.;

    for syn. cf.: inertia, languor, otium, pax, feriae, justitium, dies fasti, etc., and v. deses): in portum confugere non inertiae neque desidiae,

    Cic. Brut. 2, 8;

    so with inertia,

    id. Sest. 10, 22;

    with languor,

    id. Off. 1, 34, 123; id. Tusc. 5, 27, 78;

    with socordia,

    Sall. C. 4, 1;

    with segnities,

    Suet. Galb. 9 et saep.;

    opp. industria,

    Cic. Sest. 48 fin.;

    opp. agentes,

    Ov. R. Am. 149 et saep.:

    corde expelle desidiam tuo,

    Plaut. Trin. 3, 2, 24: latrocinia desidiae minuendae causa fieri, * Caes. B. G. 6, 23, 6:

    horridus alter (ductor apium) desidiā,

    Verg. G. 4, 94:

    vitanda est improba Siren, Desidia,

    Hor. S. 2, 3, 15 et saep.—In plur., Lucr. 5, 48; cf.:

    vobis desidiae cordi,

    Verg. A. 9, 615.—
    B.
    Of an inanimate subject:

    ager post longam desidiam laetas segetes affert,

    lying fallow, Col. 2, 17, 3.
    2.
    dēsīdĭa, ae, f. [desido], a subsiding, retiring (an Appuleian word):

    maris, Ap. de Mundo, p. 73, 28: sanguinis,

    id. Dogm. Plat. p. 17, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > desidia

  • 15 recessus

    1.
    rĕcessus, a, um, Part. and P. a., v. recedo.
    2.
    rĕcessus, ūs, m. [recedo], a going back, receding, retiring, retreat, departure; opp. accessus (class.; cf.

    receptus): accessus ad res salutares, a pestiferis recessus,

    Cic. N. D. 2, 12, 34:

    ut luna accessu et recessu suo lumen accipiat,

    id. de Or. 3, 45, 178.— Of the ebb of the tide:

    quid de fretis aut de marinis aestibus plura dicam? quorum accessus et recessus lunae motu gubernantur,

    Cic. Div. 2, 14, 34; so Col. 8, 17, 9: recessum primis ultimi non dabant, i. e. means of retreat, * Caes. B. G. 5, 43; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 1:

    gemmae,

    its removal from the eye, Plin. 37, 6, 23, § 88: cum processui et recessui cani juberet, i. e. in going home, Treb. Gall. 17, 3; Amm. 20, 11, 8.—
    B.
    Meton. (abstr. pro concreto), a distant, retired, or secret spot, a nook, corner, retreat, recess (acc. to recedo, I. B. 2.;

    syn.: secessus, secretum): mihi solitudo et recessus provincia est,

    Cic. Att. 12, 26, 2; cf.:

    nos terrarum ac libertatis extremos recessus ipse ac sinus famae in hunc diem defendit,

    our remote position itself and our distant renown, Tac. Agr. 30:

    nec, sicut aestivas aves, statim auctumno tecta ac recessum circumspicere,

    Liv. 5, 6, 2:

    cum vox quasi in recessu oris auditur,

    Quint. 1, 5, 32:

    hic spelunca fuit, vasto submota recessu,

    in a deep recess, Verg. A. 8, 193; cf. Ov. M. 3, 157; 10, 691; 11, 592:

    ubi marmoreo Superi sedere recessu,

    in the marble hall, id. ib. 1, 177:

    oculi in recessu cavo,

    Plin. 8, 33, 51, § 121.—In plur., Verg. A. 11, 527; Liv. 38, 45 (along with anguli); Vell. 2, 32, 4; Plin. 3, 1, 1, § 5; Quint. 11, 2, 18; Ov. M. 7, 670; 13, 902; id. F. 1, 555; Curt. 7, 2, 22.—
    II.
    Trop.:

    tum accessus a te ad causam facti, tum recessus,

    advances and retreats, Cic. Fam. 9, 14, 7:

    habeat illa in dicendo admiratio ac summa laus umbram aliquam et recessum, quo magis id, quod erit illuminatum, extare atque eminere videatur,

    somewhat of shade and background, Cic. de Or. 3, 26, 101; cf.:

    haec professio plus habet in recessu quam fronte promittit,

    Quint. 1, 4, 2.—In plur.:

    vita hominum altos recessus magnasque latebras habet,

    Plin. Ep. 3, 3, 6:

    in animis hominum tantae latebrae sunt et tanti recessus,

    Cic. Marc. 7, 22:

    strenua ingenia, quo plus recessus sumunt,

    leisure, Val. Max. 3, 6, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > recessus

  • 16 regressio

    rĕgressĭo, ōnis, f. [regredior], a going back, return; a retiring, retreat (postAug.).
    I.
    Lit.:

    maturata,

    App. M. 2, p. 122, 39:

    vespertina,

    id. ib. 9, p. 227, 17: non incruenta, Front. Princ. Hist. —
    II.
    Trop., a fig. of rhetoric, repetition, the Gr. epanodos, Quint. 9, 3, 35; Rufin. Schem. Lex. 19 (p. 252 Frotsch.).

    Lewis & Short latin dictionary > regressio

См. также в других словарях:

  • Retiring — Re*tir ing, a. 1. Reserved; shy; not forward or obtrusive; as, retiring modesty; retiring manners. [1913 Webster] 2. Of or pertaining to retirement; causing retirement; suited to, or belonging to, retirement. [1913 Webster] {Retiring board}… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Retiring board — Retiring Re*tir ing, a. 1. Reserved; shy; not forward or obtrusive; as, retiring modesty; retiring manners. [1913 Webster] 2. Of or pertaining to retirement; causing retirement; suited to, or belonging to, retirement. [1913 Webster] {Retiring… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Retiring pension — Retiring Re*tir ing, a. 1. Reserved; shy; not forward or obtrusive; as, retiring modesty; retiring manners. [1913 Webster] 2. Of or pertaining to retirement; causing retirement; suited to, or belonging to, retirement. [1913 Webster] {Retiring… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • retiring — re‧tir‧ing [rɪˈtaɪərɪŋ ǁ ˈtaɪrɪŋ] adjective the retiring manager/​president/​chairman etc a manager etc who is about to leave their job, usually because they have reached the end of their working life * * * retiring UK US /rɪˈtaɪərɪŋ/ adjective… …   Financial and business terms

  • retiring — index diffident, inconspicuous, unobtrusive, unpretentious Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • retiring — [adj] shy, undemonstrative backward, bashful, coy, demure, diffident, humble, meek, modest, nongregarious, not forward, quiet, rabbity, recessive, reclusive, reserved, restrained, reticent, self effacing, shrinking, timid, timorous, unaffable,… …   New thesaurus

  • retiring — ► ADJECTIVE ▪ tending to avoid company; shy …   English terms dictionary

  • retiring — [ri tīr′iŋ] adj. 1. that retires 2. drawing back from contact with others, from publicity, etc.; reserved; shy retiringly adv …   English World dictionary

  • retiring — re|tir|ing [rıˈtaıərıŋ US ˈtaırıŋ] adj 1.) someone who is retiring does not want to be with other people, especially people they do not know = ↑shy ▪ As a child, Elizabeth was very shy and retiring. 2.) the retiring president/manager/director etc …   Dictionary of contemporary English

  • retiring — re|tir|ing [ rı taırıŋ ] adjective 1. ) someone who is retiring tends to avoid social activities because they are shy: a shy retiring young man 2. ) only before noun about to stop doing a particular job soon: Retiring Police Commissioner Paul… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • retiring — UK [rɪˈtaɪərɪŋ] / US [rɪˈtaɪrɪŋ] adjective 1) someone who is retiring tends to avoid social activities because they are shy a shy retiring young man 2) [only before noun] about to stop doing a particular job soon Retiring Police Commissioner Paul …   English dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»